Klunen in plaats van Venrayse optocht

‘Op zijn elf-en-dertigste’ was het motto waaronder Venraynaar Henk Ebberink (77) op carnavalszondag meedeed aan het NK Klunen in het Friese Sneek.

Nee, hij won niet en kreeg dus geen reis naar Lapland. Maar wel een Staatslot en een kaartje voor het NK schaatsen. “Ik heb nog nooit op schaatsen gestaan. Laat staan dat ik op die dingen heb gekluund”, erkent de Venraynaar. Hij wilde niet in de krant, maar aan De Schakel gaf hij een ‘exclusief interview’.

Ebberink werd telefonisch uitgenodigd om deel te nemen. “Het is hier carnaval”, hield hij eerst nog de boot af. “Dat kunt u in Sneek ook wel vieren”, was het weerwoord. Dan zal ik ze wel een poepje laten ruiken, dacht Ebberink, die in Venray bekend is als bas-tubaspeler bij vele joekskapellen en orkesten, zijn spierwitte lange haren en zijn immer lachende verteltrant.
Hij verscheen in Sneek in een oranje trui met Nederlandse driekleur en een bloemenkrans om zijn hoofd. Net als bij de Elfstedentocht moesten de deelnemers eerst 200 meter rennen, dan de schaatsen onderbinden en dan weer 200 meter klunen, over de Wonderbrug van Sneek, naar de finish bij de Waterpoort. Klunen (Fries voor ‘rennen op schaatsen’) is best zwaar vanwege omzwikkende enkels. Hij is nooit een sportman geweest. Rennen is voor hem ‘iets sneller dan rustig lopen’. Hij ging dan ook als optocht-einzelganger: op zijn rugzak had hij een bordje ‘op zijn elf-en-dertigst’ hangen. “Toen Nederland als natie ontstond, moest elk voorstel door de Zeven Provinciën worden goedgekeurd. In Friesland werd het dan voorgelegd aan de elf steden en dertig grietenijen (dorpen). Dat duurde maar en duurde maar. Hieraan is het gezegde ‘op zijn elf-en-dertigste’ ontleend”, legt Henk uit, de officiële lezing over een weefraam terzijde schuivend.
“Opa heeft tijd zat”, lachten kinderen langs het parcours. Op de plek waar de schaatsen werden ondergebonden, arriveerde Ebberink al flink op achterstand en iedereen was allang de schaatsen aan het onderbinden, toen hij bij de bankjes arriveerde (links op de foto). Onder het lopen maande hij de omstanders tot ‘geen paniek, tijd zat’. Henk: “Ik mocht er een kwartier over doen, na tien minuten was ik toch al bij de brug.” Dat de meesten al na drie minuten binnen waren, deerde hem niet. Hij nam de tijd om met de toeschouwers te praten en te gniffelen. Uiteindelijk eindigde Ebberink als 120e. “Van de tweeduizend uitgenodigden”, zegt hij trots. “Er hadden 130 mensen ingeschreven, elf kwamen niet opdagen. Op het laatste meldde zich nog iemand, anders was ik zelfs 119e geweest!”

Foto: Venraynaar Henk Ebberink nam deel aan het NK Klunen in Sneek.

Geplaatst in Nieuws, Uit De Schakel | Reacties uitgeschakeld voor Klunen in plaats van Venrayse optocht

Leunen zoekt verhalen uit oorlogstijd, van gewone mensen

En dat was het dan? Nee, bepaald niet. Er kwamen na deze viering veel meer verhalen uit de oorlogstijd los. Mensen meldden zich met gebeurtenissen en ervaringen die nog niet bekend waren. Hoewel het aantal mensen dat de oorlogstijd bewust heeft meegemaakt steeds kleiner wordt, blijven de verhalen worden verteld. De verhalen van gewone mensen.

De verhalen en de geschiedenis van Leunen in oorlogstijd willen Piet Smits en Ed Stevens zo goed mogelijk vastleggen. Weer een feestje? Nee, dat is niet de opzet. Maar er wordt wel gedacht aan de oprichting van een gedenkteken. De oorlogsgeschiedenis van Leunen zou kunnen worden gepresenteerd in een mooi boek. En daarnaast zouden 35 aparte verhalen kunnen worden gepubliceerd. Over de vorm wordt nog nagedacht. Bijvoorbeeld periodiek een publicatie via de LVH Courant, het dorpsblad voor de dorpen Leunen, Veulen en Heide.

In het boekje uit 2019 zijn veel boeiende verhalen te lezen. Bekend is het verhaal van Gerard Stoks over het drama bij de St. Petrus Molen. Het is de moeite waard om het hier in het kort te vertellen.

Kort voor de bevrijding werd de molen tijdelijk bewoond door drie families, in totaal 20 volwassenen en kinderen. Het was een noodoplossing omdat de families niet meer in hun huis in Venray konden wonen. Op de zolder van de molen zaten vijf Duitse militairen. Ze gebruikten die plek als uitkijkpost. Er ontstond een zekere band tussen de militairen en de families. De kinderen mochten soms door de verrekijkers kijken en een van de militairen – hij was een operazanger –  kon mooie liederen zingen. 

Toen de Engelsen oprukten en de molen naderden, moesten de militairen kiezen tussen vechten of de vlucht nemen. Ze kozen voor het laatste omdat het onmogelijk was om stand te houden tegen de overmacht aan Engelsen. Vóór hun vertrek wilden ze de molen opblazen, bewoond en al. Een van de soldaten – een jongen van 18 jaar! – moest de springstof aanbrengen, maar weigerde dit om het leven van de families te sparen. Hij werd door de andere soldaten van verraad beschuldigd en ter plekke dood geschoten. Vervolgens gingen de anderen op de vlucht voor de bevrijders. De families konden de molen ongedeerd verlaten.

De werkgroep zoekt nog foto’s uit oorlogstijd. Ze is te bereiken via info@werkgroep-historie-leunen.nl

Ed Stevens (links) en Piet Smits van de Werkgroep Historie Leunen. Foto: Jan-Hein de Wit

Geplaatst in Nieuws, Uit De Schakel | Reacties uitgeschakeld voor Leunen zoekt verhalen uit oorlogstijd, van gewone mensen

Football memories bij SV Venray

Bij SV Venray vindt sinds het seizoen 22/23  twee keer per jaar een ochtend plaats onder de noemer Football memories. Tijdens deze ochtenden kunnen de aanwezigen aan de hand van plakboeken, foto’s, filmpjes en verhalen herinneringen ophalen aan de rijke historie van de voetbalclub. Maar bovenal is het een ochtend vol gesprekken, humor en gezelligheid. 

“Deze ochtenden zijn bedoeld voor onze wat oudere leden, maar zeker ook voor mensen die altijd veel bij SV Venray zijn gekomen, geen actieve rol meer hebben, maar de vereniging nog steeds een warm hart toedragen”, legt bestuurslid Paul Rutten uit. “En die niet te vergeten prachtige herinneringen hebben gemaakt bij de club.”
Op 13 maart was de eerste bijeenkomst van dit jaar in de kantine. “We nodigen iedereen die zich in bovenstaande herkent van harte uit om op de volgende editie van Football memories te komen. Maar we roepen ook zonen en dochters die dit lezen op om hun vader of moeder hierop te attenderen.” De volgende Football memories is op
16 oktober van 10.00 tot 12.00 uur. Aanmelden via paulrutten@svvenray.nl

De SV Venray-plakboeken komen op tafel. Foto: Antoon Jeuken

Geplaatst in Nieuws, Uit De Schakel | Reacties uitgeschakeld voor Football memories bij SV Venray

Eetpunt elke keer weer genieten

In gemeenschapshuis De Linde in Oirlo is sinds januari 2024 weer een zogeheten Eetpunt ingericht. Dit wordt door vrijwilligers van Seniorenvereniging Oirlo in samenwerking met beheerder Theo Wennekers van De Linde georganiseerd. “Momenteel komen er maandelijks zo’n dertig senioren lekker en gezellig eten”, zegt secretaris Ans Bastiaans van Seniorenvereniging Oirlo. “Ik ben zelf alleenstaand. Daarom weet ik hoe belangrijk zo’n Eetpunt als sociale activiteit is. Wellicht dat we vanwege het succes het aantal eetbijeenkomsten in de toekomst gaan uitbreiden. Dat gaan we binnenkort eens bekijken.”

Met het oog op Pasen werd er op vrijdag 15 maart door de vrijwillige koks extra uitgepakt, vervolgt Bastiaans, die de boodschappen doet en zelf ook in de keuken staat. “Normaal serveren we een driegangenmenu, maar vanwege Pasen hebben we er vier gangen van gemaakt. Ja, het was met ruim veertig bezoekers lekker druk. We zijn er supertrots op dat we dit na jaren weer in ons gerenoveerde gemeenschapshuis kunnen organiseren, met dank aan de beheerder en al die vrijwilligers die meehelpen om van het Eetpunt een succes te maken. Het is elke keer weer genieten. Zowel van het eten als van elkaar.”

Vrijwilligers serveerden een viergangenmenu in gemeenschapshuis De Linde in Oirlo. Foto: Han Siebers

Geplaatst in Nieuws, Uit De Schakel | Reacties uitgeschakeld voor Eetpunt elke keer weer genieten

‘We zijn gewend mensen te helpen’

Nee, ze houden er totaal niet van om in de schijnwerpers te staan. De zussen Els Hofmans-Langenkamp (79) en Petra Hofmans-Langenkamp (78) uit Blitterswijck doen hun vrijwilligerswerk vanuit hun hart. Omdat ze graag andere mensen helpen. “Dat is natuurlijk ook beter dan als je jezelf moet láten helpen”, zegt Els. “We zijn niet anders gewend als oudste dochters uit een gezin met vijftien kinderen”, vult Petra aan. “We zorgen ons hele leven al voor anderen en hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel.” De in Geijsteren geboren maar in Blitterswijck opgegroeide zussen, ze trouwden met twee broers uit hetzelfde dorp, ontvingen onlangs vanwege hun, volgens het college van B en W, ’tomeloze inzet’ voor allerlei vrijwilligersactiviteiten in hun dorp de Waarderingspenning van de gemeente Venray. 

Lange tijd hadden ze niets in de gaten. Ja, er kwamen allerlei familieleden binnenlopen in het gemeenschapshuis. En ook burgemeester Michiel Uitdehaag meldde zich bij de dorpsdagvoorziening. “Maar ik dacht dat die gewoon kwam kijken”, zegt Els. Pas toen de burgervader de zussen naar voren riep, viel het kwartje. “Maar eerlijk gezegd had ik nooit gedacht dat wij die penning zouden krijgen”, vertelt Petra. “Ja, ik had er weleens over gelezen. Maar toen mijn naam werd genoemd, kreeg ik gewoon klotsende oksels. Net als mijn zus hou ik helemaal niet van al die aandacht. Wij doen ons werk liever op de achtergrond. Gewoon omdat we het leuk en waardevol vinden en we graag onder de mensen komen. Els grijnst: “Als we dat hadden geweten, waren we misschien wel niet gekomen.”

Maar de bescheiden zussen verdienen die waardering wel, vonden B en W. En vinden vele inwoners van Blitterswijck nog steeds. Want de twee zijn van die stille, maar onmisbare krachten die het cement in de lokale samenleving vormen. Beiden zijn al sinds 2008 actief in het plaatselijke vrijwilligerswerk. Wekelijks zetten ze zich in als begeleidster bij de dorpsdagvoorziening, het werelddanssen en de kaartmiddag en nemen ze deel aan KBO-activiteiten, zoals kienen, sjoelen, jeu de boules, lezingen en kaartmiddagen.  Petra was daarnaast ook nog jarenlang begeleidster bij De Zonnebloem en is al meer dan dertig jaar lid van de biljartclub, terwijl Els nog altijd trouw op pad gaat met de plaatselijke groenploeg. Ze zitten bepaald nog niet achter de geraniums. “Zolang onze gezondheid het toelaat, blijven we ons vrijwilligerswerk met alle plezier doen”, vertelt Els. Petra knikt. “Als we andere mensen met ons vrijwilligerswerk blij kunnen maken, dan zijn wij dat ook. We doen het niet voor onszelf… Maak je er een klein stukje van?”

Foto: Els Hofmans (links), burgemeester Michiel Uitdehaag en Petra Hofmans
Foto: Hoedemaekers Venray

Geplaatst in Nieuws, Uit De Schakel | Reacties uitgeschakeld voor ‘We zijn gewend mensen te helpen’